خدایا نی نیم سالم و به موقع بیاد پیشمون

اواخر تیرماه بود که رفتم پیش خانم دکتر و شرح حال که بهش دادم گفت لا اقل برای یه مدت نباید بری سر کار،و بهم نامه استراحت داد که ببرم اداره،آخه انقباضاتم خیلی زود شروع شده بود، که معمولا" یکی دو ماه آخر شروع میشن. و حالت هایی داشتم که خانم دکتر میگفت احتمال اینکه نی نی زودتر از وقت به دنیا بیاد زیاده،آخه داییش هم شش ماهه به دنیا اومده!

هر کار کوچیکی رو هم با ترس و خیلی آروم انجام میدادم،تو اداره اتاقم طبقه سوم بود و آسانسور هم نداشت و دکترم خیلی وقت بود که پله رو ممنوع کرده بود، بالاخره مجبور شدم حدود 2هفته بمونم خونه و استراحت کنم.

البته خوشحال بودم چون پله ها رو که بالا میرفتم تازه خیلی آروم ! هم خیلی نگران نی نی بودم و هم وقتی میرسیدم کمرم به شدت درد میگرفت  طوری که نمیتونستم روی صندلیم بشینم و هم دیگه نفسم بالا نمیومد، توی خونه هم خیلی کار داشتم باید اتاق گل پسری رو آماده میکردیم، وخیلی از کارها رو باید خودم انجام میدادم،اما من حتی جارو هم نمیتونستم بزنم و این که کارها مونده بود خیلی استرسمو بیشتر میکرد.

مامان چند وقت یک بار میومد و کارهامو انجام میداد،خاله هم همین طور،مینا(خواهرم) هم که خودش منتظر نی نی بود! ولی دوست داشتم خودم کارهامو انجام بدم که متاسفانه نمیشد،تازه خرید سیسمونی هم مونده بود که خودش پروژه ای بود،آخه دوست داشتم همه جا رو بگردم و بعد بهترینها رو برای عزیز دلم انتخاب کنم، اما حالم این اجازه رو نمیداد...

خلاصه شده بودم گوله استرس! و مدام مشغول دعا که نی نی مون سالم و به موقع به دنیا بیاد، به همین نیت نذر کردم که انشااله با نی نی و  حاج خانم(مادر شوهرم) بریم مشهد!